تربیت حیوانات

اگر درباره بیماری کوشینگ در سگ همه چیز ندانید، سلامت سگتان در خطر است!

بیماری کوشینگ، که به عنوان هایپرآدرنوکورتیسیسم نیز شناخته می‌شود، یک اختلال هورمونی شایع در سگ‌ها است. این بیماری زمانی رخ می‌دهد که بدن سگ بیش از حد هورمون کورتیزول تولید کند. کورتیزول به طور طبیعی برای کمک به بدن در پاسخ به استرس، مبارزه با عفونت و تنظیم قند خون تولید می‌شود. اما تولید بیش از حد آن می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود.

نگهداری سگ در خانه - تربیت سگ - نکات مراقبت از سگ - غذای سگ

این مقاله به بررسی 18 نکته مهم در مورد بیماری کوشینگ در سگ‌ها می‌پردازد تا شما را در تشخیص، درمان و مدیریت این بیماری یاری کند.

  • ✳️

    1. علت اصلی:

    بیماری کوشینگ معمولاً به دلیل وجود تومور در غده هیپوفیز یا غده آدرنال ایجاد می‌شود. تومور هیپوفیز شایع‌تر است.
  • ✳️

    2. سن ابتلا:

    این بیماری بیشتر در سگ‌های مسن، معمولاً بالای 6 سال، دیده می‌شود.
  • ✳️

    3. نژادهای مستعد:

    برخی از نژادها مانند پودل‌ها، داشهوندها، تریرها و باکسرها بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
  • ✳️

    4. علائم شایع:

    تشنگی و ادرار بیش از حد، افزایش اشتها، بزرگ شدن شکم، ریزش مو (مخصوصا در تنه)، و خستگی از علائم رایج بیماری هستند.
  • ✳️

    5. علائم کمتر شایع:

    تنگی نفس، پوست نازک، عفونت‌های پوستی مکرر و ضعف عضلانی نیز می‌توانند از علائم بیماری باشند.
  • ✳️

    6. تشخیص قطعی:

    هیچ آزمایش واحدی برای تشخیص قطعی کوشینگ وجود ندارد. معمولاً ترکیبی از آزمایشات خون و ادرار مورد نیاز است.
  • ✳️

    7. آزمایشات تشخیصی:

    آزمایشاتی مانند ACTH stimulation test و low-dose dexamethasone suppression test برای ارزیابی عملکرد غدد فوق کلیوی استفاده می‌شوند.
  • ✳️

    8. تشخیص افتراقی:

    باید علائم کوشینگ را از سایر بیماری‌ها مانند دیابت، کم کاری تیروئید و بیماری‌های کلیوی افتراق داد.
  • ✳️

    9. درمان با دارو:

    داروهایی مانند تریلوستان (Vetoryl) و لایزودرن (Lysodren) برای کاهش تولید کورتیزول توسط غدد فوق کلیوی استفاده می‌شوند.
  • ✳️

    10. عوارض جانبی داروها:

    داروهای مورد استفاده برای درمان کوشینگ می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند، بنابراین نظارت دقیق دامپزشک ضروری است.
  • ✳️

    11. جراحی:

    در مواردی که تومور در غده آدرنال وجود داشته باشد، جراحی برای برداشتن غده ممکن است گزینه مناسبی باشد.
  • ✳️

    12. پرتودرمانی:

    پرتودرمانی می‌تواند برای درمان تومورهای هیپوفیز استفاده شود، مخصوصا اگر جراحی امکان پذیر نباشد.
  • ✳️

    13. اهمیت پیگیری:

    پس از شروع درمان، پیگیری منظم با دامپزشک برای تنظیم دوز دارو و نظارت بر علائم بیماری ضروری است.
  • ✳️

    14. رژیم غذایی مناسب:

    رژیم غذایی کم چرب و با پروتئین متوسط می‌تواند به کنترل علائم کوشینگ کمک کند.
  • ✳️

    15. مراقبت‌های حمایتی:

    ارائه آب کافی، مراقبت از پوست و پیشگیری از عفونت‌ها از جمله مراقبت‌های حمایتی مهم هستند.
  • ✳️

    16. کیفیت زندگی:

    با تشخیص به موقع و درمان مناسب، سگ‌های مبتلا به کوشینگ می‌توانند زندگی طولانی و با کیفیت داشته باشند.

Quality of Life-کیفیت زندگی

  • ✳️

    17. نقش صاحب سگ:

    صاحبان سگ نقش مهمی در تشخیص زودهنگام و مدیریت بیماری ایفا می‌کنند. توجه به علائم و مراجعه به دامپزشک در صورت بروز هرگونه نگرانی ضروری است.
  • ✳️

    18. مشورت با متخصص:

    در موارد پیچیده، مشورت با متخصص غدد داخلی دامپزشکی می‌تواند کمک کننده باشد.

اگر متوجه هر یک از علائم ذکر شده در سگ خود شدید، فوراً با دامپزشک خود تماس بگیرید. تشخیص زودهنگام و درمان مناسب می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سگ شما کمک کند. سلامتی حیوان خانگی شما اولویت ماست. با آگاهی و مراقبت، می‌توانید بهترین زندگی را برای سگ خود فراهم کنید.

18 نکته کلیدی درباره بیماری کوشینگ در سگ‌ها

بیماری کوشینگ چیست؟

بیماری کوشینگ (هیپرآدرنوکورتیسیسم) یک اختلال هورمونی در سگ‌ها است که در اثر تولید بیش از حد هورمون کورتیزول توسط غدد فوق کلیوی ایجاد می‌شود.کورتیزول هورمونی ضروری است که به تنظیم متابولیسم، پاسخ به استرس و عملکرد سیستم ایمنی بدن کمک می‌کند.اما مقدار بیش از حد آن می‌تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی شود.در سگ‌ها، دو نوع اصلی بیماری کوشینگ وجود دارد: کوشینگ وابسته به غده هیپوفیز و کوشینگ وابسته به غده فوق کلیوی.نوع وابسته به هیپوفیز شایع‌تر است و در اثر تومور خوش‌خیم در غده هیپوفیز ایجاد می‌شود که منجر به ترشح بیش از حد هورمونی به نام ACTH (هورمون آدرنوکورتیکوتروپیک) می‌شود.

ACTH غدد فوق کلیوی را تحریک می‌کند تا کورتیزول بیشتری تولید کنند.

نوع وابسته به غده فوق کلیوی در اثر تومور (خوش‌خیم یا بدخیم) در غده فوق کلیوی ایجاد می‌شود که به طور مستقل کورتیزول تولید می‌کند.بیماری کوشینگ اغلب در سگ‌های میانسال و مسن‌تر دیده می‌شود و در برخی نژادها، مانند پودل‌ها، داشهوندها و بوستون تریرها، شایع‌تر است.تشخیص و درمان زودهنگام می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی سگ مبتلا به کوشینگ کمک کند.

علائم شایع بیماری کوشینگ در سگ‌ها

یکی از بارزترین علائم، افزایش تشنگی و ادرار است.سگ ممکن است به طور مداوم به دنبال آب باشد و بیشتر از حد معمول ادرار کند، حتی در داخل خانه.افزایش اشتها نیز شایع است.سگ شما ممکن است دائماً گرسنه باشد و غذای بیشتری نسبت به قبل بخواهد.شکم آویزان یا شکم گلابی شکل یکی دیگر از علائم قابل توجه است.این حالت به دلیل تجمع چربی در ناحیه شکم ایجاد می‌شود.ریزش مو، مخصوصا در امتداد دو طرف بدن، می‌تواند رخ دهد و پوست ممکن است نازک و شکننده شود.خستگی و کمبود انرژی از دیگر علائم هستند.

سگ ممکن است کمتر از قبل فعال باشد و به راحتی خسته شود.

عفونت‌های پوستی مکرر یا کندی روند بهبودی زخم‌ها نیز می‌تواند نشانه‌ای از بیماری کوشینگ باشد.در برخی موارد، ممکن است تغییرات رفتاری مانند بی‌قراری یا تحریک‌پذیری نیز مشاهده شود.

تشخیص بیماری کوشینگ در سگ‌ها

تشخیص بیماری کوشینگ معمولاً شامل ترکیبی از معاینات فیزیکی، آزمایش‌های خون و ادرار و تست‌های تحریک هورمونی است.آزمایش خون شامل بررسی سطوح کورتیزول و سایر هورمون‌ها است.آزمایش ادرار نیز برای بررسی غلظت ادرار و وجود عفونت استفاده می‌شود.تست تحریک ACTH یکی از رایج‌ترین تست‌ها برای تشخیص بیماری کوشینگ است.در این تست، ACTH به سگ تزریق می‌شود و سپس سطوح کورتیزول خون در فواصل زمانی معین اندازه‌گیری می‌شود.پاسخ غیرطبیعی به این تزریق می‌تواند نشان دهنده بیماری کوشینگ باشد.تست سرکوب دگزامتازون با دوز پایین (LDDST) تست دیگری است که برای تشخیص بیماری کوشینگ استفاده می‌شود.

در این تست، دگزامتازون (یک کورتیکواستروئید) به سگ تزریق می‌شود و سپس سطوح کورتیزول خون در فواصل زمانی معین اندازه‌گیری می‌شود.در سگ‌های سالم، دگزامتازون باعث کاهش سطوح کورتیزول می‌شود، اما در سگ‌های مبتلا به کوشینگ، این کاهش رخ نمی‌دهد.سونوگرافی یا MRI ممکن است برای بررسی غدد فوق کلیوی و هیپوفیز و شناسایی تومورها استفاده شود.تشخیص دقیق نوع بیماری کوشینگ (وابسته به هیپوفیز یا فوق کلیوی) برای انتخاب بهترین روش درمانی ضروری است.به دلیل پیچیدگی تشخیص، مشورت با دامپزشک متخصص در غدد درون ریز توصیه می‌شود.

روش‌های درمان بیماری کوشینگ در سگ‌ها

درمان بیماری کوشینگ به نوع بیماری (وابسته به هیپوفیز یا فوق کلیوی) و شدت علائم بستگی دارد. درمان دارویی معمولاً اولین خط درمان برای بیماری کوشینگ وابسته به هیپوفیز است. دو داروی رایج مورد استفاده عبارتند از تریلوستان و لیزودرن. تریلوستان با مسدود کردن تولید کورتیزول در غدد فوق کلیوی عمل می‌کند. این دارو معمولاً یک یا دو بار در روز تجویز می‌شود و نیاز به نظارت دقیق دامپزشکی دارد. لیزودرن با از بین بردن بافت غدد فوق کلیوی عمل می‌کند. این دارو نیاز به نظارت دقیق‌تری دارد و ممکن است عوارض جانبی جدی‌تری داشته باشد. جراحی می‌تواند یک گزینه درمانی برای بیماری کوشینگ وابسته به غده فوق کلیوی باشد، مخصوصا اگر تومور خوش‌خیم باشد. جراحی برای برداشتن غده فوق کلیوی آسیب دیده انجام می‌شود. پرتودرمانی می‌تواند یک گزینه درمانی برای تومورهای غده هیپوفیز باشد، اما کمتر رایج است.

نمایش بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا