چرا در روابط عاشقانه گاهی به طور ناخودآگاه به شریک زندگی خود آسیب میزنیم؟
روابط عاشقانه، بستری برای رشد، حمایت و صمیمیت هستند. اما متاسفانه، حتی در بهترین روابط هم، لحظاتی وجود دارند که ناخواسته باعث رنجش و آسیب به شریک زندگی خود میشویم. این آسیبها همیشه از روی قصد و نیت بد نیستند، بلکه اغلب ریشه در ناآگاهی، الگوهای رفتاری نادرست و زخمهای عمیقتر دارند.
عدم همدلی:
ناتوانی در درک احساسات و دیدگاههای شریک زندگی، میتواند باعث شود رفتارهایی انجام دهیم که برای او آزاردهنده باشد.
احساس تنهایی و طردشدگی کند.
عدم قدردانی:
فراموش کردن ابراز قدردانی از زحمات و تلاشهای شریک زندگی، میتواند باعث شود او احساس کند که تلاشهایش دیده نمیشوند و مورد قدردانی قرار نمیگیرد.عدم مسئولیتپذیری:
نپذیرفتن مسئولیت اشتباهات خود و سرزنش کردن شریک زندگی، میتواند باعث ایجاد خشم و دلخوری در او شود.رفتارهای منفعل-پرخاشگرانه:
ابراز خشم و ناراحتی به طور غیر مستقیم، مانند طعنه زدن، کنایه زدن و یا انجام کارهایی که میدانیم باعث ناراحتی شریک زندگی میشوند، میتواند به رابطه آسیب برساند.با کمی توجه و تلاش، میتوانیم الگوهای رفتاری مخرب خود را شناسایی کنیم و با یادگیری مهارتهای ارتباطی سالم و افزایش آگاهی از نیازهای خود و شریک زندگیمان، روابطی سالمتر و رضایتبخشتر داشته باشیم.
چرا در روابط عاشقانه گاهی افراد به طور ناخودآگاه به شریک زندگی خود آسیب میزنند؟
1. الگوهای رفتاری آموخته شده در کودکی
بسیاری از ما الگوهای رفتاری خاصی را در دوران کودکی از والدین یا مراقبان خود یاد گرفتهایم. این الگوها، چه مثبت و چه منفی، میتوانند در روابط بزرگسالی ما بازتاب پیدا کنند. اگر در کودکی شاهد روابط پرتنش، بیاحترامی یا عدم ابراز احساسات بودهایم، احتمال دارد ناخودآگاه همین الگوها را در روابط خود تکرار کنیم. این الگوها ممکن است شامل انتقاد مداوم، کنترلگری، یا عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر باشد. آگاهی از این الگوها اولین قدم برای تغییر آنهاست. درمانگر میتواند به شناسایی و تغییر این الگوهای مخرب کمک کند. به دنبال کشف ریشه رفتارهایی باشید که به روابط شما آسیب می زنند. درک منشاء رفتارهای مخرب، کلید اصلی برای تغییر الگوها در بزرگسالی است.
2. ترس از صمیمیت و آسیبپذیری
برخی افراد از صمیمیت و آسیبپذیری در روابط میترسند. این ترس میتواند ناشی از تجربیات دردناک گذشته یا باورهای منفی درباره خود باشد. برای محافظت از خود، ممکن است به طور ناخودآگاه رفتارهایی را نشان دهند که شریک زندگی خود را از خود دور کنند. این رفتارها میتواند شامل دوری عاطفی، اجتناب از بحثهای مهم، یا حتی خیانت باشد. غلبه بر ترس از صمیمیت نیازمند پذیرش آسیبپذیری و اعتماد به شریک زندگی است. تمرین خودآگاهی و ارتباط با صداقت میتواند به ایجاد صمیمیت سالم کمک کند. شناخت و پذیرش ترسها اولین گام در مسیر ایجاد یک رابطه صمیمی و پایدار است. ترس از صمیمیت، دیواری نامرئی بین شما و شریکتان ایجاد میکند، که با شناخت و پذیرش آن میتوان این دیوار را شکست.
3. نیاز به کنترل و قدرت
برخی افراد نیاز شدیدی به کنترل و قدرت در روابط دارند. این نیاز میتواند ناشی از احساس ناامنی یا ترس از دست دادن کنترل باشد. آنها ممکن است سعی کنند شریک زندگی خود را کنترل کنند، تصمیمات او را بگیرند، یا او را از نظر عاطفی یا مالی وابسته خود نگه دارند. این رفتارها میتواند منجر به احساس خفگی، ناتوانی و نارضایتی در شریک زندگی شود. یادگیری رها کردن کنترل و اعتماد به شریک زندگی برای ایجاد یک رابطه سالم ضروری است. تمرین پذیرش نظرات مخالف و احترام به استقلال شریک زندگی میتواند به کاهش نیاز به کنترل کمک کند. کنترلگری، بذری از ناامنی است که در خاک رابطه کاشته میشود.
4. عدم مهارت در برقراری ارتباط موثر
برقراری ارتباط موثر یکی از مهمترین عوامل موفقیت در هر رابطهای است. اگر نتوانیم به درستی احساسات و نیازهای خود را بیان کنیم و به صحبتهای شریک زندگی خود گوش دهیم، احتمال بروز سوءتفاهم و درگیری افزایش مییابد. عدم مهارت در برقراری ارتباط میتواند منجر به رفتارهای منفعل-پرخاشگرانه، سکوت درمانی، یا انفجارهای خشم شود. یادگیری مهارتهای ارتباطی، مانند گوش دادن فعال، همدلی و ابراز وجود، برای حل مشکلات و ایجاد یک رابطه سالم ضروری است. 
بهبود مهارتهای ارتباطی، نه تنها روابط عاشقانه، بلکه تمام ابعاد زندگی را تحت تاثیر مثبت قرار میدهد. ارتباط موثر، پلی است که دو قلب را به هم متصل میکند و سوءتفاهمها را از بین میبرد. به جای سرزنش، سعی کنید احساسات خود را با جملاتی که با “من” شروع میشوند بیان کنید.
5. عزت نفس پایین
عزت نفس پایین میتواند باعث شود که فرد احساس کند لایق عشق و احترام نیست. این احساس میتواند منجر به رفتارهای خودتخریبی شود، مانند پذیرش رفتارهای نامناسب، حسادت بیش از حد، یا نیاز مداوم به تایید. عزت نفس پایین همچنین میتواند باعث شود که فرد به طور مداوم به دنبال نقص در شریک زندگی خود باشد تا احساس بهتری نسبت به خود داشته باشد. تقویت عزت نفس از طریق خودآگاهی، پذیرش خود و تمرکز بر نقاط قوت میتواند به بهبود روابط کمک کند. عزت نفس، پایهای است که بر آن میتوان روابط سالم و پایدار بنا کرد. به جای تمرکز بر نقاط ضعف، بر نقاط قوت خود تمرکز کنید و به دستاوردهای کوچک خود افتخار کنید. با خودتان مهربان باشید و همانطور که با یک دوست صمیمی رفتار میکنید، با خودتان رفتار کنید.
6. تجربیات آسیبزای گذشته
تجربیات آسیبزای گذشته، مانند سوء استفاده عاطفی، فیزیکی یا جنسی، میتوانند تاثیر عمیقی بر روابط آینده فرد داشته باشند. 
خیلی برام جالبه که چطور رفتارهایی که از پدرمادرم یاد گرفتیم میتونه ناخودآگاه تو رابطه ما ظاهر بشه، کاش بیشتر درباره این انتقال نسلی بنویسی.
یکی از اون روزا که با همسرمو سر یه مسئله کوچیک جر و بحث داشتیم، ناخواسته یه حرف زدم که خیلی رنجوندش، بعد فهمیدم مشکل از ترس منه از اینکه مبادا دوستم نداشته باشه…